بایگانی فروردين ۱۳۹۶ :: وبلاگ روستای طاقچه داش

۱۵

فروردين

معرفی نان های محلی روستای طاقچه داش

در گذشته انواع سنتی نان پخت میشد.پخت نان های محلی به عنوان یکی از سنت های قدیمی روستا در بین مردم جایگاه ویژه ای داشته است.

و در این بین نقش مهم زنان برای پخت آن بسیار تاثیر گذار بوده است .

از انواع سنتی نان هایی که در روستای طاقچه داش پخت میشد، نان لاواش ، پنجه ییش ، فطیر ، می توان نام برد.

1. لواش :نوعی نان نرم، تخت و نازک است که از آرد، آب، خمیر مایه و نمک تهیه می شود.

لواش را روانه پخت نمی کنند. به مقدار زیادی می پزند. امّا سایر نان های از دو سه روز یکبار پخت می کنند.

2. پنجه یئش یا پنجه کش: نوعی نان ضخیم تر از لواش و کوچکتر از نان

3. فطیر : نان های روغنی را گویند. دو نوع است یکی ساده و دیگری مغزدار، نوع اخیر ایشلی فطیر فطیر مغز دار گویند.

فطیر را معمولاً در مناسبت های خاص از جمله عید فطر، عید نوروز، و یا به عنوان نذری در محرّم و رمضان درست می کنند. همچنین جهت باران خواهی (طلب باران) خانواده ها پخته به مصلّی (محل باران خواهی) می برند و بین مردم پخش می کنند. همچنین اگر عزیزی از خانوادۀ راهی سفر به شهرهای دور باشد از آن پخته در کیف آن می گذارند تا با خود ببرد.

نانهایی که درمناسبتهای مختلف پخت میشد:

نانی که برای مراسم عروسی پخت می کنند و اکثراً لواش است. موسوم به توی چورگی (نان عروسی) می باشد. نانوا در قبال پخت نان مزد می گیرد. بقیه کارها با همکاری و همیاری اقوام و همسایه گان صورت می گیرد.

همچنین پخت نان برای خیرات بصورت گروهی و تعاون می باشد،بازماندگان متوفی مقداری آرد بین خانه ها پخش می کنند و زنان خانه ها از ان نان پخته به آنها تحویل می دهد و یا اینکه در خانه ای بصورت گروهی نان عزا و خیرات را پخت می کنند. به نانی که بدین مناسبت پخت می کنند،یاس چوره ایی (نان سوگواری و عزا) می گویند.

امروزه انواع نان را از آرد گندم تهیه می کنند. در گذشته از آرد جو نیز نان می پختند بخصوص آنهایی که وضع اقتصادی مناسبی نداشتند از جو نان می پختند و یا آرد گندم و جو را مخلوط کرده، نان تهیه می کرده اند.

پخت نان در خانه از وظایف زنان است اما در مغازه های نانوایی این کار توسط مردان انجام می گیرد.