مراسم باران خواهی روستای طاقچه داش درگذشته
مراسم باران خواهی به منظوربارش باران یابه اصطلاح محلی(دوودی-دوودی)
بانوان روستا گردهم میآمدندویکی ازبانوان راسوارچهارپا میکردندوصورتش را باشال یاروسری میپوشاندندکه (گوجاننه)نام داشت.بانوان روستا به همراه گوجاننه برای جمع آوری نذورات جلوی درهمسایه ها میرفتندودراین هنگام اشعاری نیزمیخواندندکه عبارتنداز:
دوودی,دوودی دوش دوودی
بیزیم باغا دوش دوودی
دوودیه سلام وردیم من
آلاه بی یاقیش گوندرگوتیسون داغ داشی
همسایه هاونذورات خودراکه (گندم-آرد-تخم مرغ-شکر-شیر...)بودمیدادندو یک کاسه آب هم به سرگوجا ننه میریختند به نیت اینکه باران بباردوخیرو برکت زیادشود.بانوان روستا بعد ازاینکه نذورات راازهمسایه ها جمع آوری نمودند
با آن نان فطیر,شیرینی,حلوا...تهیه میکردندبه مسجد روستایامقبره سلطان حیدرمیبردندوخیرات مینمودند به این امید که مراسم باران خواهی به منظور بارش باران موردقبول خداوند قراربگیردوخشک سالی بابارش باران پایان یابد.ونیزسنگ یا کلوخی ازمقبره سلطان حیدر برداشته وبه دهانه چشمه روستا میگذاشتندتابه نیت این تربت پاک آب چشمه زیاد شودوخشک سالی به لطف خداوند پایان یابد.
منبع(به نقل ازاهالی روستا)
چند باریکه به روستای طاقچه داش رفتم ، یکبار آن از کنار طاقچا لار رد میشدیم که باران گرفت و من با خود گفتم ای کاش می توانستم به داخل آن طاقچه ها بروم تا هم خبس نشوم و هم آنجا را از نزدیک ببینم .
جناب کوهی ، از مطالب ارزنده شما سپاسگذریم ، از زحمتی هم که کشیدید متشکرم ، من موفق شدم با آقای کوهی صحبت کنم .